Vanmorgen werd ik wakker en lag me een beetje te vervelen. Zou er al iemand naar beneden komen? Misschien wisten ze niet dat ik al wakker was? Heel voorzichtig ben ik toen eens wat rond gaan schuifelen en ik hoefde maar één keer heel zacht te piepen of daar kwam mijn bazinnetje al aan.Ik word altijd zo blij als ik iemand de hoek om zie komen.
Volgens mijn bazinnetje zijn de batterijen van mijn staart vaak op, want ik kwispel niet zo vaak.
Maar 's-morgens zit ik nog vol pit en schud m'n hele kont heen en weer.
We zijn zelfs vóór de koffie al lekker gaan lopen samen. Ik kom telkens weer op hele nieuwe plekjes, dus het liefst snuffel ik aan elke boom of lantaarnpaal. Helaas volgt er dan een rukje aan de riem en lopen we dan maar weer verder. Op naar de volgende paal!
We kwamen uit bij De Zump, daar stond een hek met een bord. Hierop stond dat ik als hond lekker los mag lopen, maar mijn bazinnetje vond dat nog niet zo'n goed idee. Ik wíl best terug komen als ze me roept, maar m'n poten gaan steeds de andere kant op. En volgens het vrouwtje moet ik eerst een "bandje". Ze heeft dit woord al eerder gebruikt, maar ik snap niet wat ze bedoelt. Zou ik met zo'n bandje misschien nóg harder kunnen lopen? Ik hoop maar dat ik zo'n ding snel krijg, want het is er zo mooi dat ik er graag eens zou willen wandelen.We liepen nog even door, en ineens ruik ik een spoor. Ik weet het zeker, hier ben ik eerder geweest! Ik kijk mijn bazinnetje trots aan.....Kom maar mee, ik weet waar we zijn moeten! We zijn vlak bij opa en oma's huis als ik mijn naam hoor. Huh? Wie is dat? Ik zie een grote man met een klein wit hondje. De man ken ik niet, maar het hondje wel. Die ging donderdag nog vreselijk tegen mij te keer. Tja, en ik ben ook niet bang, dus ik heb even laten zien hoe hoe groot de tanden onder mijn lip zijn. Maar vandaag, zo lekker samen buiten, keek ik hem nog eens vrolijk aan. Roxy blafte weer naar me, maar dat kon me helemaal niets schelen. Ik werd namelijk heerlijk geaaid door opa. Als we even mee naar binnen lopen en Roxy los door zijn huis loopt, vind ik hem wel een beetje maf. Hij blijft maar naar me blaffen en ik begin me nu toch wat te ergeren aan alle dreigementen.
Ja, jullie mensen horen niet wat er in zo'n hond-tot-hond gesprek allemaal gezegd wordt, maar neem van mij aan dat dit echt niet altijd aardig is. Toen deze stoere bejaarde Jack Russel mij opnieuw iets héél erg lelijks toe blafte kon ik me niet meer inhouden. Ik heb m'n bek geopend en hem eens even in zijn nek gegrepen.
Opa greep me bij m'n halsband en m'n bazinnetje rukte aan de riem. Roxy werd opzij geduwd en toen waren we alle twee weer rustig.
Ik heb Roxy niet hard gebeten hoor, er was geen druppel bloed of zo, maar hij deed niet meer lelijk tegen mij.
Later op de dag zijn opa en oma nog op visite bij ons geweest. Super gezellig maar wat een drukte! Vier grote mensen en 3 kinderen, je zou er moe van worden. Om dit allemaal te kunnen weerstaan ben ik wat gaan rusten tussen alle benen in.'s- Middags zijn we met de auto weg geweest. Zo'n ding is eigenlijk best leuk! Je gaat ver weg en wordt er toch niet moe van. Ik zag onderweg een bord Nieuwegein en vroeg me af wat we gingen doen. We gingen naar een grote dierenwinkel en daar kreeg ik eindelijk zo'n "bandje". Ik begrijp niet waar iedereen nou zo blij over is, want het zit echt niet lekker. Maar ach, aangezien die 2- voeters zo enthousiast zijn zal ik hem maar gewoon dragen. Ze zijn super trots op me nu, dus ik krijg heel veel extra aaitjes en lieve woordjes en ik hoef dat ding gelukkig alleen maar buiten aan.
Die nieuwe in huis is superleuk om mee te spelen. Ik had alleen verwacht dat ik makkelijk van haar kon winnen, maar dat viel toch wat tegen. Ze heeft vandaag ook mijn eten verzorgd, dus je begrijpt dat dit één van m'n nieuwe vriendinnetjes is.
Ik ben benieuwd wat ik morgen weer allemaal mee ga maken. Voor vandaag is het welletjes geweest.
WOEF
Geen opmerkingen:
Een reactie posten