Dyko: Het eind van januari...

Dinsdag- parapludag

Sorry 2-voeters, ik was wat druk deze week.
Ik leer ook zoveel nieuwe dingen nu.
Soms vergeet ik al die spannende dingen gewoon met jullie te delen.

Dat is niet vervelend bedoelt hoor, ik geniet namelijk van alle aandacht, maar vaak kom ik er pas achter als ik alweer in m'n mandje lig in de keuken.
En hoewel ik een super slimme hond ben.....blijkt dat deurhekje niet alleen kinder- proof, maar ook Dyko- proof te zijn. Ik kom dus mooi zelf die keuken niet uit 's- nachts.

Dinsdag heb ik weer iets bijzonders meegemaakt. Mijn bazinnetje kwam thuis en we gingen direct weer heerlijk aan de wandel. Ik kom buiten en zie haar met een zwarte stok stoeien.
Leuk denk ik nog, we gaan met een tak spelen.
Ineens rammelt ze met de stok en komt daar een heel regenscherm uit!

Ik schrok me wild!Wat wil dat ding van mij? Valt hij mijn bazinnetje aan?
Uiteraard heb ik direct iedereen verdedigd en mijn enorme tanden laten zien. Ik heb gegromd en geblaft en heb even duidelijk laten zien wie van ons twee de baas was.
Nou die paraplu heeft mooi eieren voor zijn geld gekozen en heeft zich de rest van de weg keurig netjes gedragen...

Woensdag- zóóóó gênant

Een heerlijke relaxte dag vandaag. Lekker gewandeld en heerlijk gespeeld. Tot de avond ging het eigenlijk allemaal best lekker. Ik mocht zelfs weer mee in de auto. We reden weer een eindje weg en ik vond het eigenlijk steeds fijner worden dat auto rijden.

Uiteindelijk stopten we in Nieuwegein en sprong ik de auto uit. Mmmmm nieuwe luchtjes, nieuwe struikjes, nieuwe paaltjes. Daar moest ik natuurlijk even langs lopen. Wat denk je? Ik werd helemaal niet uitgelaten, ik moest mee naar de dierenarts.

Nou....wij naar binnen. Naast wat katten en een oudere collega zaten er vooral baasjes.

Best gezellig hoor dat gekwebbel en heerlijk om door iedereen geaaid te worden, maar sommige kunnen ook eindeloos doorzeuren over nutteloze zaken als geld. Daar kan je als hond helemaal niet mee.

Afin....eenmaal bij de dierenarts binnen werd ik helemaal onderzocht. M'n heupen werden bekeken en m'n gebit en oren ook. En dat gekke jeukende plekje in m'n nek, daar zat ie heel lang aan te pulken. Ineens kreeg ik van de mevrouw in rubber schort een brokje. En toen nog één. En toen voelde ik ineens een prik, maar was daar opnieuw een brokje. Ik heb gauw dat brokje gepakt en toen was de prik eigenlijk wel weg. Geen idee wat het was, ik moet nu alleen 2 keer per dag een pilletje innemen. Als ik er lekker moeilijk over doe, dan verpakken ze die in een plakje worst.

Nou dat aangaat dus morgen weer naar die dierenarts.

Weet je wat wel erg was? Zóóóóó gênant man....Begin deze maand hebben ze mijn mannelijkheid ontnomen....pffff....zo heftig. En wat denk je dat die dierenarts doet? Die roept doodleuk waar iedereen bij is: "Even onder de motorkap kijken", en duwt zo'n z'n hand waar ooit mijn mannelijkheid zat !

Ik geneerde me dood. Toen zei hij ook nog iets over dat ik dik kon gaan worden.

Nou jaaaaaa zeg!

Mijn bazinnetje vond het leuk om een foto te maken van onder mijn motorkap. Ik heb haar verteld dat als zij die plaatst er hier eerdaags ook een foto staat van haar nieuwe bankstel, maar dan in een geheel andere staat.

Zie jij een gênante foto?

Donderdag- Dyko is uw hulp in huis

Mijn bazinnetje kwam wat gespannen over vandaag. Ze ging opeens weg op een rare tijd. Ze was wel lief hoor, maar er was "iets" aan de hand.

Daarom heb ik besloten om haar te helpen in de huishouding. Een beetje hulp doet wonderen denk ik dan maar. Aangezien in in de keuken verbleef ben ik daar dan ook maar begonnen.

Helaas was ze best snel terug, dus ik heb het bij een enkel klusje gehouden.

Ik zag dat ze een pannetje met jus was vergeten af te wassen en op de deksel van de kookplaat had laten staan. Tja, en je bent vrienden of je bent het niet, dus ik heb dat pannetje eigenhandig voor haar van de kookplaat getrokken en ben begonnen met de schoonmaak. Hoewel ik het meeste keurig weg geslobberd heb, kon ik door enkele obstakels in de keuken niet bij de rest van de muur komen.

Toen mijn bazinnetje thuis kwam was ze wel een soort van blij denk ik. Ze zei dat ze het heel erg fijn vond dat ze vet-vrije jus maakte omdat ze deze bruine vlekken echt genoeg vond. Ik begrijp hieruit dat ze blij met me was en ze die paar spettertjes voor lief nam.

Hierna hebben we lekker gewandeld. Dat was fijn want het regende niet.

Ik heb me toch een rare beesten gezien!

Zeker weten dat ik daar nooit eerder op gejaagd heb. Eenden ken ik wel en meeuwen ook, maar van deze grote eenden met lange nek kon ik mijn ogen niet afhouden. Gelukkig wilde mijn bazinnetje best even met me mee kijken. Moet je zien wat een gekke beesten....