Pagina's

zondag 17 februari 2013

Hoezo VRIJ-dag....ik ben druk!

Vrijdag 

Vandaag ben ik, na de gebruikelijke rituelen, weer eens behulpzaam in de huishouding geweest.
Stille getuigen van een hulphond
Aangezien mijn bazinnetje zo nodig moest gaan sporten, zat ik weer in de keuken.
Nadat mijn kluifje op was besloot ik eens rond te kijken waar ik haar mee kon helpen.
Hoewel het aardig opgeruimd was, zag ik dat er helemaal achter op de aanrecht nog een zak met brood lag.
Waren ze natuurlijk weer vergeten op te ruimen.
Maar goed, je kent mij ondertussen een beetje, ik ben niet te beroerd om ook een pootje toe te steken.
Daarom heb ik mij eens flink uitgerekt op de aanrechtrand en toen kon ik toch nog bij die broodzak komen.
Aangezien ik deze niet op de broodmand terug kon leggen, deze ligt boven op een kast, heb ik dat brood op geheel eigen wijze een plaatsje gegeven. Dus toen mijn bazinnetje thuis kwam hoefde zij alleen het zakje nog maar in de vuilnisbak te stoppen.
Lief he?!
Ik heb wel een behoorlijke tijd uit moeten buiken, en we konden ook geen drukke spelletjes doen vandaag.
Maar ach....het was het waard om hulphond te spelen.

Uitbuiken

Binnenstad Culemborg, waar is iedereen?
's- Middags ben ik met mijn bazinnetje weer aan de wandel geslagen. Ze heeft me allerlei nieuwe snuffelplekjes laten zien.
Leuk hoor al die nieuwe plekjes, maar dat vergt van mij de nodige inspanning. Uiteindelijk laat ik het liefst hier en daar m'n "handtekening"achter, maar volgens mijn bazinnetje zitten de winkeliers van Culemborg daar echt niet op te wachten.

Ik heb nog eens links en rechts rondgekeken, maar er was weinig te beleven in de binnenstad. En dat terwijl zij me mee had genomen om "wat meer aan de drukte te wennen". Nah, ik heb nog meer vlooien als dat er hier 2- voeters langs liepen. Niet echt natuurlijk, want ik ben erg schoon op mezelf en heb een hekel aan vlooien.
Maar goed, ik dwaal weer af....

Kasteeltuin. 


Ik wil nog even vertellen waar ik nog meer geweest ben vandaag. Het was zo super gaaf. Ik heb zulke gekke beesten gezien! Omdat de brug open stond in de kasteeltuin moest ik een stukje terug lopen. Mijn bazinnetje wilde niet eens even lekker met me door de prut stampen, dus er zat niets anders op.

Ineens week ze weer af van de eerder geplande route en liepen we via de Dreven naar De Plantage.
En das blaffen daar joh....uhmmm lachen bedoel ik....Ze hebben daar toch een hoop bijzondere 2- voeters. Neem nou deze hier ò


Als ik dit dan zo bekijk voel ik me super gelukkig met die baasjes van mij. Stel je nou voor dat ik zo'n gestippeld exemplaar had gekregen?! Daar wil je toch niet mee gezien worden?

Ze hadden er ook mislukte konijnen met korte oortjes. Maar waar ik me buikpijn om gelachen is toch wel die bok die er liep. Als een krolse kanarie maakte hij de meest bijzondere geluiden. Het klonk als een kruising tussen een snotkinkel en een drachtige
stofzuigerzak. Elke keer als ik naar links liep, dan ging hij ook naar links. En als ik naar rechts ging draaide hij zich om, om ook rechts af te gaan. Ik dacht even dat hij verliefd op me was, maar heb direct mijn poot opgetild tegen zijn verblijf om dit misverstand op te lossen.
Pffff... langharig rasta tuig, daar hoef ik niet mee thuis te komen....

Nou en toen hoorde ik dus 2 kindertjes roepen naar elkaar Het is Bambi ! Het is Bambi! En ze waren helemaal blij. Dus ik heb Bambi ook nog eens even bekeken, maar vond er erg weinig aan.

Wat wel jammer is aan die Plantage, is dat ik er niet los mag lopen. Ik had zo graag even die beestjes opgejaagd of lekker op het grasveld gepoept.
De eenden in de vijver komen er ook wel geweldig van af moet ik zeggen. Ik had juist zo'n zin om dat water in de springen en die eenden eens een keer op te jagen.
Maar nee....ook dat mocht niet. Ik mag ook niks!

Wat ik wel mag? Nou volgens mijn bazinnetje hoort iedere inwoner van Culemborg wel een keer op de foto te staan bij de Dresselhuijs- bank.
Et voilá!
WOEF
Nou, die kan ook weer in m'n plakboek


vrijdag 8 februari 2013

Op bezoek bij Roxy

Donderdag

Vandaag ben ik bij Roxy geweest. Roxy is de hond van oma en ik ga daar nog vaak naar toe.
Roxy is mijn vriend, maar dat weet hij zelf alleen nog niet. 
Toen Roxy ietsje jonger was zag hij er zo uit ð 
Maar nu heeft hij heel erg veel haar en is hij ook al ruim 17 jaar.
Daardoor ziet hij er nu zo uit ò



Maar goed....ik ging lekker wandelen en kwam uit bij oma en Roxy. Onze kennismaking verliep al stukken beter dan de vorige keer. Eerst moest ik nog even aan de riem blijven en liep dat witte mormel....oeps pardon...mijn toekomstige vriend, gewoon los door het huis. Ja, ja, ik begrijp t....het is ook zijn huis.
Na een tijdje, toen we beide niet meer gromde, mocht ik ook los.
Nou toen was het al een stuk leuker bij oma in huis.

Roxy en ik hebben elkaar verder maar genegeerd.
Zoals gezegd, we worden vrienden, alleen weet hij dat nog niet.


Bij oma in huis vond ik een mandje. Ja helemaal zelf gevonden hoor!

Daar zaten echt geweldige speeltjes in. Moet je kijken ! ð
Het zijn wel allemaal hele kleine speeltjes, waardoor ik nu eindelijk snap hoe Sneeuwwitje zich tussen die dwergen gevoeld moet hebben.



Er lag ook een fantastische bal tussen. Daar zat een soort werpslinger aan en die kon het hele huis door.

Ik heb nog wel even geprobeerd of deze bal kapot kon, want dat was me eerder gelukt.

Nou....al met al was mijn vriendschap met Roxy dus al aardig in ontwikkeling.

Met het uitlaten hebben we dan ook gewoon samen gelopen. Alleen ging hij wat sloom op zijn oude dag, dus ik ben met mijn bazinnetje een stukje verder gaan lopen.

Weidsteeg


Ik heb langs een hele lange straat gelopen. Er leek geen einde aan te komen! Allemaal niet zo erg, maar ik zag halverwege pas dat alle honden aan de overkant bij het water liepen, en ik dus niet...balen!

Na een tijdje gingen we een hoek om, ben toen weer een hoek om....en ja uhmmmm toen vast nog wel ergens een hoek om.....en toen gebeurde er iets raars....
Mijn bazinnetje maakte mijn riem vast aan een fietsenrek en liep toen weg!
Of all people....mijn bazinnetje liep weg! En ik had echt niets verkeerds gedaan hoor!
Ik was best een beetje bang, want ja, komt ze nou nog terug?
Maar toen zag ik haar, door het raam, binnen staan te wachten. Pffff...dat het ging hagelen vond ik niet zo grappig, maar dat ik alleen was vond ik echt niet fijn. Gelukkig kwam ze gauw naar buiten en maakte me los. We zijn toen bij de huisartsenpost lekker in het portiek gaan schuilen.
Toen ging het ook nog hagelen

Wachten bij de apotheek...wat duurt het daar toch lang.


Er kwamen heel veel mensen voorbij lopen. Sommige wilden mij wel aaien, maar sommige mensen liepen met een grote boog om me heen. Onbegrijpelijk, want ik discrimineer hun ook niet met hun bandje om hun hoofd!?

's- Middags heb ik ook nog even met mijn jongste baasje gespeeld.
Ik heb ook zo'n geweldig worstjestouw gekregen van Roxy.
Die bleek nog van Lizzy te zijn geweest.
Geen idee wie Lizzy is....dat moet ik toch eens vragen.



Als ik fanatiek word, kluif ik wel per ongeluk op zijn vingers.
Maar na een rondedansje is het blijkbaar al weer over.


 WOEF



donderdag 7 februari 2013

Kroelen en knuffelen

Woensdag

Standje hopeloos, maar zo genieten.

Weet je wat echt lekker is?
Kroelen! 
En dan bedoel ik niet gewoon een paar aaitjes, of wat gefriemel bij m'n staart, maar echt heerlijk lang kroelen en friemelen.
Het liefst zou ik natuurlijk gewoon bij mijn baasjes in bed duiken, net zoals ik vroeger bij mijn vorige baasje deed, en me daar schandelijk laten verwennen en kroelen, maar dat zit er hier helaas niet in.

In plaats daarvan word ik wel elke ochtend heerlijk geknuffeld door mijn baasjes. 
Hier rechts zie je mijn standje hopeloos. ð
Lekker met mijn kop op schoot, mijn lichaam tijdens het kroelen steeds meer tegen de bank en na verloop van tijd gebeurd het dan soms dat ik gewoon omval van genot.

De eerste keer schrok mijn bazinnetje enorm. Ze dacht dat ze een kat in de zak had gekocht ipv een stoere hond. Ze vroeg zich af of ik flauw viel of een vallende ziekte had. 
Maar nu weet ze dat ik gewoon omval van genot.

Doen 2- voeters dat dan nooit?

Wie s daar?
Zoals aan alle goede dingen komt er ook aan kroelen soms een (tijdelijk) einde.2- voeters schijnen dingen te moeten doen op een dag en ik ga dan wat leuks voor mezelf doen.

Vandaag was het ontzettend druk bij ons voor de deur en ik vroeg me af wie dat dan allemaal waren? Kwamen ze misschien voor ons? Ik wilde even op de bank gaan staan, maar dat bleek niet de bedoeling. Dus nadat ik al 2 waarschuwingen had gehad bedacht ik me dat ik dan maar bij de deur moest gaan kijken.
Toegeven, het beeld is belabberd, want er zit van dat bubbeltjesglas in de deur, maar ach, je ziet tenminste iets.

Zo zag ik duidelijk dat er elke keer weer types langs mijn huis liepen. Om ze te laten weten waar wij wonen en dat ze niet zomaar binnen komen ben ik toen gaan blaffen.
Helaas was niet iedereen hier blij mee en duwde het bazinnetje het gordijn voor de deur dicht.
Ik voelde me als een krijsende papegaai in een kooi waar een lakentje overheen gegooid werd, maar had de boodschap goed begrepen. Al snel had ik door hoe ik het gordijn opzij kon doen en toch lekker verder kon kijken, maar dat blaffe heb ik toen maar even gelaten.



Mijn bazinnetje en ik.
Heb je mijn bazinnetje al eens gezien?
Hier liggen we samen op de grond in de zon.
We doen heel veel dingen samen hoor, zoals wandelen, knuffelen en trucjes oefenen. Vandaag heb ik bijvoorbeeld weer les gehad om de tussendeur te sluiten.
Ze smeert dan worst aan de deur en geeft me een commando.
Als ze roept "deurrrrrrr dicht" dan begin ik als een wilde aan die deur te likken. Nou die valt dan vanzelf dicht.
Ze is dan zo trots op me dat ik weer een nieuwe aai krijg.
Ze is zelf nogal gek van het spelletje voeten- warmen. Dan zit ze lekker op de bank en heeft ze koude voeten.
 Ik kom dan uitgebreid op haar voeten liggen tot ze warm zijn en als dank kriebelt zij dan over m'n buikje.


Waar is nou toch die zebra?
Onbegrijpelijke types die 2- voeters!
Het is niet zo raar dat  ik soms verward raak.
Elke keer  weer, elke dag opnieuw, willen ze vreemde dingen van me.
Vandaag tijdens het wandelen bijvoorbeeld riep mijn bazinnetje ineens dat we bij de zebra over gingen steken.
Ik alweer helemaal in m'n sas en op zoek naar de zebra.
bij de stoep moest ik gaan zitten en sprak ze: "Zo, nog even links en rechts kijken en dan steken we mooi de zebra over".  Nou ik heb links en rechts gekeken....en voor de zekerheid nog maar eens een keer.
Ik zag van alles voorbij komen. Een Jeep en nog een andere auto die door de plas reed vlak voor onze voeten, maar die zebra heb ik nooit gevonden. 

WOEF



woensdag 6 februari 2013

Dinsdag


Wat een prachtig weertje vandaag. Nou ja...na de eerste paar uur storm toen het eenmaal opgeklaard was dan. Om op kleur te blijven heb ik me dan ook in het zonnetje gevleid.
Het is zóóóó moeilijk om dan niet heerlijk weg te dromen.




 Tijdens de wandeling heb ik weer zo iets raars meegemaakt. We liepen alweer een andere route als alle andere keren toen ik ineens een gezellig pleintje ontdekte.
Volgens mijn bazinnetje waren we bij een ondergrondse parkeergarage aangekomen, maar ik zag allemaal speelkameraadjes.
Dus ik liep vrolijk op ze af, kwispelde zo vriendelijk mogelijk met mijn staart en maakte zachtjes geluidjes zodat ze wisten dat ik het goed bedoelde.
"Zullen we spelen?", piepte ik.....maar iedereen bleef heel stil staan.
Ik heb het nog zeker 3 keer geprobeerd, maar dat gezellige pleintje was helemaal niet gezellig.
Niemand bewoog en ze wilden niet eens aan me snuffelen.
Mijn bazinnetje vertelde me dat ik juist hartstikke lief was, maar dat ze nep waren.
Tja, wist ik veel?!

Maar goed, ik had nog een aardige wandeling tegoed dus wie weet wie je in die tijd nog allemaal tegen komt.



Weet je waar ik nou altijd weer van kan genieten? Gewoon een beetje over het water staren. Luisterend naar de eenden en ganzen kan ik dan echt helemaal tot rust komen.....of lekker opgefokt raken, dat ligt aan m'n bui.
Vandaag raakte ik er eerst helemaal van in trance. Die eenden....ik zou ze zo graag even vangen en aar m'n bazinnetje brengen.
Daar kan ik niets aan doen hoor, daar ben ik eigenlijk voor gemaakt.
Als mijn baasje dan op een eend schiet, dan haal ik hem heel voorzichtig in mijn bek uit het water.
Ik bijt er niet eens in! Tja, dat is een gave.
Tijdens het wegdromen raakte ik toch ietwat gefrustreerd. Ik zat vast aan een lijn en kon geen eend gaan vangen.
Daarom heb ik toen ter plekke iets anders ondeugends bedacht.

Zie je op de foto hieronder al die meeuwen zitten op het bruggetje?
Op de foto links zaten er zeker 40 op een rij. 20 links en 20 rechts op de reling. Ik vroeg me af hoeveel vogels er zouden blijven zitten als we naar het bruggetje zouden rennen en ik heel hard naar ze zou blaffen.


Op de foto hier rechts zie je dat de meeste meeuwen eigenlijk niet alleen stoepenschijters zijn, maar ook echte angsthazen! De hele kudde vogels vloog als een tros ballonnen door de lucht op weg naar dekking. De laatste meeuwen op het eind van het bruggetje heb ik blaffend nog weggejaagd.

Mijn mannelijkheid was weer hersteld!


WOEF



maandag 4 februari 2013

Daar trapte ze mooi in


Maandag

Een heerlijk relaxte dag. 
Eerst heb ik lekker uitgeslapen, daarna heb ik mij uitzonderlijk veel laten kroelen, aaien en uiteraard zat de lange middag- wandeling er ook weer aan te komen.
Mijn bazinnetje liep met mij naar een geweldig stukje gras. Als ik hier rond loop ruik ik altijd de konijntjes die hier hebben rond gehobbeld. Met m'n neus over de grond probeer ik dan of ik ze héél misschien toch kan vinden, maar dankzij dat gebrabbel van mijn bazinnetje de hele tijd, zijn die beestjes natuurlijk allang hun holletjes in.
Het zou mij ook allemaal veel beter lukken als ik niet aan die riem vast zou zitten dacht ik nog.
En warempel, een wonder geschiedde, want mijn bazinnetje riep me bij haar.
"Goed luisteren hoor!"zei ze nog, "net als gisteren bij het baasje". 

En toen liet ze me los.
Whahahahaha, nou ik ben gelijk als een wilde gaan rennen over dat veldje. Daarna ben ik achter wat kale struiken gaan struinen.
In de verte hoor de ik wel iets wat op mijn naam leek, maar ik was te druk om er echt acht op te slaan.
Een grote hobby van mij is ook het zoeken naar eten....en weet je....ik ben er keiiiiiii- goed in!
Ik begrijp niet dat er hongersnood dreigt als ik zie wat ik op straat allemaal kan vinden.
Wel jammer dat mijn bazinnetje altijd hysterisch aan m'n bek staat te harken en roepen dat ik los moet laten of uit moet spugen. Soms dat ik dat wel, maar dan gaat het om een droog stukje stokbrood wat ik vond.
Maar soms heb je zulke heerlijke dingen op straat, dat ik ze opeet voor iemand ook maar iets kan doen.

Maar goed, ik dwaal af....
Mijn bazinnetje heeft mij uiteindelijk tussen de struiken uit gevist en ik ben heel hard doorgelopen naar het watertje verderop. Nou, zij begon natuurlijk gelijk te roepen dat ik het water niet in mocht, maar dat was ook die dag ook echt niet van plan.
Wel zag ik een balletje liggen in het water, wat ik absoluut wilde hebben.
Na wat gehengel had ik deze dus toch mooi te pakken en mijn bazinnetje was volgens mij toch wel een soort van trots op me.
Dat gevoel heb ik direct uitgebuit tot de limiet en daar voorbij. 
Tijdens de wandeling van mijn bazinnetje ben ik namelijk mooi niet met haar meegelopen. Ik heb me lekker langs de waterkant vermaakt op een plek waar zij eigenlijk niet echt bij me kon komen.
Ook op roepen of de belofte van kluifjes heb gewoonweg niet gereageerd.
En omdat ze me ook niet wilde vangen maar gewoon door liep was ik daar eigenlijk best een beetje teleurgesteld over.
Uiteindelijk ben ik maar achter haar aangerend, want ze verdween gewoon zonder mij uit het zicht.
Ja serieus waar joh....ze liet me gewoon achter!

Nou...toen ik weer bij haar kwam kreeg ik toch dat brokje van haar en maakte ze me vast aan de riem.
De hele weg naar huis, zeker 10 minuten lang, heb ik een preek gehad dat ik geen lieve hond was als ik niet luisterde en dat het mijn eigen schuld was dat ik nu weer vast zat.
Eerlijk is eerlijk, ik schaamde me behoorlijk. Ze was zo lief voor me geweest en ik liet haar zo staan.
Maar ja, zij was er in getrapt om me los te laten lopen op basis van een verhaal van iemand anders en dat vond ik ook niet slim.
De weg naar huis heb ik me voorbeeldig gedragen en durfde haar eigenlijk niet aan te kijken.
Ik ben zelfs uit mezelf bij de stoepranden gaan zitten, zonder dat ze dat van me vroeg.
Bij thuiskomst ben ik gauw naar mijn kleedje gegaan en heb ik me maar gedeisd gehouden. Of het nu toeval was of dat ze boos was....ze liet me alleen achter in de keuken en verliet het huis.

Gelukkig was ik niet zo lang alleen, want voor ik het wist was daar mijn jongste baasje alweer. Die heeft heerlijk met mij gespeeld met mijn touw. Top- gozertje hoor dat baasje, een heerlijk speelkamaraadje.

ï Als goedmakertje heb ik de vloer vast gedweild


WOEF            



Van hufter naar heer.

Zondag


Vanmorgen ben ik de dag begonnen met een heerlijk wandelingetje samen met mijn baas.
Ik was tamelijk enthousiast, zo ben ik nou eenmaal, en liep dus heerlijk kontschuddend naast m'n baas.
Dat zijn de momenten dat ik me besef hoe gelukkig ik ben en dat ik zo vaak per dag heerlijk mag wandelen.
In de verte zag ik nog een hond aankomen maar die was zo ver weg dat ik makkelijk nog even aan een struikje kon ruiken en mijn spoor wat verder uit kon breiden.
De andere hond kwam dichterbij en met een beetje moeite kon ik aan zijn lichaamshouding al zien wat hij van me vond en van me wilde.
Huh? wat zag ik daar? Hij keek maar heel even naar mij, dat mormel. Hij keek voornamelijk naar mijn baasje. Wat denkt dat beest wel zeg!?
Ik bleef hem aankijken en ineens kreeg ik een waas voor m'n ogen......Toen ik weer bij m'n positieve kwam voelde ik mijn halsband hard in mijn nek trekken.
Mijn baas liep mopperend naast me. Ik probeerde me te bedenken wat ik gedaan had, maar kon het me simpelweg niet herinneren.
De volgende hond die we tegen kwamen was super gespannen. Hij trok zich suf aan de riem en ik werd er zelf ook helemaal zenuwachtig van.
Nou toen ben ik eens even flink tekeer gegaan tegen dat beest.
Ik heb even lekker gegromd en geblaft. Mijn baas dacht heel anders over mijn stoere actie en zei dat hij zich rot geneerde voor mijn hufter gedrag naar andere honden.
Nou weet ik niet precies wat het allemaal betekent, maar erg veel goeds kon het niet zijn. Ik heb me daarna dus ook maar wat netter gedragen. Gewoon.....voor de zekerheid.

's- Middags vroeg mijn baas weer of ik lekker mee ging wandelen. Ik schaamde me nog te pletter van mijn wangedrag van vanmorgen, dus heb even goed nagedacht of ik mee wilde gaan met hem. 0,372 seconde later zat ik dus keurig op de mat zodat mijn halsband om gedaan kon worden.

We gingen met de auto weg en die bracht ons naar de Lek.
Wat een hoop water is daar zeg....en zo wild ook.
Ik wist niet zo goed wat ik er mee aan moest en kan me niet bedenken dat ik ooit eerder zoiets gezien heb.
heel voorzichtig ben ik dan ook aan een hele lange lijn langs het water gelopen.
Wil je mijn filmpje hieronder zien? Het is wat lang, maar dat inkorten van een filmpje heb ik nog niet zo goed onder de knie. Mijn jongste baasje is hier goed in, maar die ligt al op bed. Je kunt wel goed zien hoe snel ik al een stoere vent ben, want in het begin vind ik natte poten niet eens leuk, maar uiteindelijk heb ik laten zien hoe een echte vent zoiets aanpakt!

Nou....toen ik eenmaal wist hoe het werkte ben ik nog veel vaker heen en weer gelopen. Mijn baas heeft veel vertrouwen in mij en liet me uiteindelijk zelfs los lopen.
Pffff eindelijk.
Toen er twee honden langs kwamen voelde ik mijn baasje wat gespannen raken. Geen idee waarom hoor, misschien was zijn shag op.
Ik  heb heerlijk met de honden gespeeld zoals je kan zien, en heb niet één keer gegromd of lelijk gedaan.
Mijn baas vond me een echte heer zoals ik was.
Whoeiiii, echt wel gaaf.
Het was heerlijk om zo vrij rond te lopen, zonder riem.



 ï Samen met een bruine Lab gespeeld. Mannen onder elkaar!













Stenen vangen uit de Lek.
Van het bazinnetje mag het niet, maar ach,
ze was er toch niet bij.                                  ð    






En net als je denk dat het niet gekker kan, zie je dit....

Ik heb het eens allemaal goed bekeken, maar snap hier echt de bedoeling niet van. Misschien leggen ze het me ooit nog eens uit. Voor nu vind ik het welletjes.
Deze spelende hond zegt

WOEF


        

zaterdag 2 februari 2013

Ziek


Zaterdag

Vanmorgen kwam mijn baasje naar beneden en gingen we wandelen. Altijd fijn na zo'n hele nacht, want dan sta ik soms op knappen!
Na de wandeling kreeg ik mijn ontbijtje. Zoals altijd werkte ik die in etappes maar met enige spoed weg. Tja weet je, ze staan steeds aan die bak te rammelen als ik eet, dus ik heb zo'n vermoedde dat ze mijn brokjes ook willen proeven.

Pfffff ik voelde me helemaal niet lekker. Zou ik dan toch iets te snel hebben gegeten? Ik ben lekker bij mijn baasje gaan zitten en heb mijn kop op zijn schoot gelegd. Maar omdat ik me zo moe voelde wilde ik liever even liggen. Mijn lieve baas begreep dit helemaal en terwijl ik in zijn armen lag deed ik mijn ogen even toe.

Ineens voelde ik een soort voetbal in m'n maag, die zich een baan naar buiten probeerde te werken. Ik kon me helemaal niet meer herinneren dat ik überhaupt met een bal gespeeld had, dus ging wat verbaast rechtop zitten.
Plotseling kwam de bal die ik voelde met een golf m'n buikje uit!
Het was helemaal geen bal, het waren mijn brokjes!

Ik hoorde de baas nog roepen, "Ga van het kleed af, ga naar de vloer!!!", maar als professionele brokkenwerper weet ik hoe de terugslag op een laminaat of houten vloer kan zijn.
Nou, daar pas ik dus even voor.
Mijn bazinnetje was minder gelukkig met mijn keus, want zij moest het kleed schoonmaken.
Ik wilde met alle liefde helpen en begon mijn brokken een derde reis te geven.
Maar zij liet mij vol walging weten dat ik wel weer nieuwe brokjes kreeg en dus niet hoefde te helpen....

Vanmiddag heb ik voor het eerst helemaal los gewandeld. Geen riem die me tegen hield, gewoon lekker los.
Moet je kijken hoe hard ik dan kan lopen! En het weer was ook zó heerlijk. Het zonnetje scheen op mijn vacht en ik voelde me helemaal niet meer ziek.

Aha, ik moet de bal dus halen....
Ik ben er klaar voor!
Geef op die bal!
















Huh? Heb jij de bal?

Goed gedaan jochie!

Ik lijk wel een Dalmatiër.



Ja ja, ik weet het, het zijn wat veel foto's vandaag. 
Maar heb je wel gezien hoeveel ik geleerd heb vandaag?
Moet je kijken wat er met het weer gebeurde bijvoorbeeld. Loop je net lekker in het zonnetje rond, begint het ineens keihard te hagelen.


Over een plankenbrug lopen is een stuk moeilijker dan je denkt.....voor mijn baasjes.

 





Ik heb een takje gevonden om mee te nemen


Na het wandelen heb ik thuis mijn buikje nog eens goed geleegd op het kleed.
Ik voel me helemaal slapjes en als ik op de gladde vloer zit glijden mijn poten alle kanten op. 
Pfffffff ik ga lekker uitrusten bij het bazinnetjes op schoot. Morgen weer een dag, maar nu eerst even uitzieken.


WOEF